Marieke heeft Borstkanker

Geen bericht goed bericht....dat was de laatste blog die ik schreef... Dit is een nieuwe blog en dus geen goed bericht....Nee helemaal geen goed bericht eigenlijk. En om met de deur in huis te vallen...de borstkanker is terug...en hoe... Dinsdag 10 september "mocht" ik weer voor de halfjaarlijkse mammografe van mijn linkerborst...Alles prima! In dezelfde week had ik een afspraak bij de plastisch chirug want eindelijk had ik genoeg buikvet! (dankzij de Tamoxifen-hormoonpillen waardoor ik kunstmatig in de overgang ben gebracht....."lees" een lijf van een oud vrouwtje kreeg incl. zere botten/opvliegers én buikvet! Nou is een reconstructie van eigen weefsel zo dat ze het buikvet verplaatsen mét een bloedvat en daar heel kunstig een borst van maken mét gevoel daarin....De arts ging mij op de wachtlijst zetten! So far so good! Na een mammografie moet je de week erna officieel nog even langs de arts-assistent om gezien te worden. Even voelen of er niks geks is....Nee hoo...

        Geen bericht, goed bericht! Dat was de boodschap die wij als kinderen kregen van onze ouders,  In die tijd moest je een telefooncel op zoeken vanaf je vakantieadres om te melden dat je veilig was aangekomen, dus was je voor de rest van de vakantie zo vrij als maar kon😎. Geen Facebook, Skype of Whatsapp om iedereen op de hoogte te houden waar je was en wat je aan het doen was.  Als puber vond ik het heerlijk, niemand die wist dat je ergens in de stad rond liep als mijn moeder dacht dat ik bij een vriendinnetje was. Nu als moeder van een paar pubers lijkt het mij vreselijk 😟 maar dat is een onderwerp voor een ander blog. Geen bericht, goed bericht dus…..en zo is het! Het gaat best goed eigenlijk, best goed…ja toch? Littekens genezen mooi, beweging in de geopereerde kant is bijna terug, haar groeit weer en vanmorgen gehoord van de oncoloog dat hij ook tevreden is en ik pas over drie maanden weer op control...

"Goedemorgen met Sandra van de Mammacare"......okee alle voelsprieten stonden direct op scherp.....Sandra, Mammacare.... dat kan niet want ik ben onderweg naar de afdeling Mammacare om zometeen de uitslag te horen van de laatste operatie, het okselkliertoilet, het weghalen van alle okselklieren vorige week. "Ja er is een probleem, de uitslag van de Patholoog is nog niet binnen dus kunnen we vandaag de uitslag niet bespreken" Sandra praat verder maar mijn gedachtes slaan al (alweer) op hol....uitslag niet binnen, nog meer onderzoek nodig, zie je wel, foute boel..."en dus verwachten we je vrijdag om kwart over een, schikt dat?" Ineens ben ik weer terug op aarde en bevestig de nieuwe afspraak. Dan zitten we samen op de bank en kijken verdwaasd naar de telefoon, geen uitslag is dat goed nieuws of slecht??  We zetten het op de groepsapp van de familie en appen wat vrienden en de telefoons beginnen te ratelen; verbaasde reacties en opbeurende woorden maar tuss...

Nee, mevrouw u staat niet op de OK lijst van vandaag....met dat bericht kwamen we binnen op 11 oktober toen we ons mochten melden bij de portier 😱 Nou goed toch maar door naar de afdeling radiologie waar we om 8 uur moesten zijn, het zal toch wel goed komen! En goed kwam het, want ik stond bij de portier niet op de lijst maar gelukkig in de rest van het ziekenhuis wel :) De echo en het plaatsen van "een draadje" waar de dag mee begon was alles behalve fijn....ter vergelijking: Ik heb weleens een vishaakje in mijn vinger gehad....zoiets maar dan in mijn oksel😰. Vervolgens naar de afdeling opname waar we een intakegesprek kregen en nog alle tijd hadden omdat ik op de planning stond om 9.45 uur. Dennis kreeg zo nog koffie en dan zou de verpleegkundige ons straks komen halen voordat we naar de OK gingen.....Nou niet dus; de verpleegkundige had dit nog niet uitgesproken of we werden al opgeroepen om NU richting de OK te gaan....Paniek bij mij, zo rustig was ik vanmorgen richt...

Woensdag 11 oktober gaat het worden, de operatiedatum!......Gek genoeg heeft het weten van een datum, (En het regelen van alvast de praktische zaken 😋) ook een bepaalde rust gebracht: Kom maar op.....weg ermee...11 oktober, mooie datum (dat klinkt gek....mooi?) Veel mensen die ik ken hebben iets met 11 oktober; Marion is jarig op die dag, Marjolein is zelf geopereerd op de 11e, voor Angelique is het haar trouwdag, Joke gaat een tattoo zetten (als 'survivor" van borstkanker) en zo kreeg ik nog meer reacties....het moet dus gewoon goed gaan & gaat goed komen dus...de elfde! Feit blijft dat ik er wel als een berg tegenop zie; voor het eerst onder volledige narcose, de operatie zelf en het herstel de maanden erna en de onzekerheid of alles weg is en hoeveel bestralingen er volgen...maar: Het moet! Mijn moeder zei vroeger altijd; "Wat moet dat moet!" (dat zijn van die "ware" uitspraken die je als kind enorm irritant vind en die je jezelf later ook tegen ...

Zo de chemo's zijn gelukkig achter de rug.....de champagne is opengegaan en we hebben getoast op het einde van het chemische goedje🍸🍸Op naar fase twee, de operatie! Chemo is inmiddels twee weken geleden en ik ben enorm in de "regelstand" geschoten nadat mijn lijf de bijwerkingen van het laatste shotje chemie verwerkt had 😷 Na deze kuur toch wel weer heel erg moe en nu ook tintelende vinger en voeten (neuropathie) en opgezette enkels en handen, nieuwe bijwerking; vocht vasthouden😣 De regelstand: Nieuwe planten in de woonkamer, de schuur opruimen en de schoenenkast moet NU uitgezocht worden, de regenpakken ook hoognodig gesorteerd.  Ansichtkaarten allemaal onder een mooie stolp doen in plaats van bovenop de kasten, dit duurde trouwens wel een uur want elke kaart moest ik even opnieuw lezen en bekijken......Het zijn er echt ontzettend veel, zoveel mensen, soms uit onverwachte hoek, die even een kaartje sturen en aan ons denken, zo lief! Dat doet ons zo goed 💓 Terug ...

Uitgestorven is het, ons straatje op de camping....na het ontbijt is iedereen zijn haar eigen weg gegaan en gaat de ochtend over in de middag. Ik heb inmiddels al twee keer een spijkerbroek omgewisseld voor een korte broek en dat is precies hoe het weer en mijn humeur zijn....wisselvallig Zoonlief is met leeftijdsgenoten onderweg naar de supermarkt om chips en drank (16-jarigen mogen in België bier kopen🍻😐.....) te halen voor het kampvuur vanavond. Zelfde verhaal als gisteren en morgen vast ook... hij geniet! Manlief is met de meiden onderweg naar het plaatsje Bouillon om een kanotocht van 12 km. te maken. Dat kan ook hier vlakbij de camping maar het water staat zo laag dat de kanoverhuur gesloten is, dus die zijn voorlopig nog niet terug.... Ik heb opgeruimd en mij al zeker drie keer omgekleed, wolken, zon weer weg.....wolken weg.....zon terug....Als de zon weg is is het snel fris (en ziek worden dat kan er zeker niet erbij) Met zon is het al snel warm en bovendien in de zon tijdens...

Zo chemo drie zit er in....inmiddels alweer 12 dagen terug en er is weer veel te vertellen... Eerst de huis-, tuin- en keukenmededelingen: Stan is over naar Havo 4 en Jade naar Havo 3. De afscheidsmusical van Lune haar groep 8 is geweest en ik was er de hele avond bij! En we kunnen toch tussen de kuren door, op vakantie naar een huisje in de Ardennen 🚕 Eigenlijk zijn dit helemaal geen huis-, tuin- en keukendingen maar gewoon hoogtepunten met een hoofdletter H💓 Chemo 3 viel tegen, nou ja viel tegen is ook niet helemaal waar, lichamelijk ben ik er weer redelijk goed doorheen gekomen, alleen heb ik de kwetsbaarheid van mijzelf toch een beetje onderschat de afgelopen weken... Dennis en Lune waren de dag na de derde kuur verkouden en grieperig en nog binnen 1 dag waren de lymfeklieren in mijn nek omgetoverd tot dikke kabels en mijn keel tot schuurpapier (en dat zonder knuffelen en zoenen😂). Naast dat ik schrok en een paar dagen extra beroerd was deed het psychisch ook wel meer dan d...

Stel je voor; We zijn met ons gezin in Amerika, het is vroeg in de ochtend en we zijn nog een beetje wiebelig van de jetlag.  Ergens vlakbij San Francisco is er midden in de oceaan een breuklijn van twee aardkorsten, waarin heel veel vis leeft en er daardoor veel walvissoorten op af komen. Dit alles is aan de Highway 1, die ook wel bekend staat als de mooiste route van Californië. Toeristisch als wij zijn (terwijl we heel hard roepen dat niet te zijn maar ondertussen toch even alle highlights mee willen pakken 😎) stappen wij op de boot, samen met nog een twintigtal toeristen die ons allen in ongeveer twee, drie uur naar dè bewuste plek in de oceaan gaat brengen. Vol spanning beginnen we op het dek aan de dag, in de haven nog een kalme kabbelende zee met zeehondjes op zandbanken. Vanwege het vroege tijdstip van vertrek allemaal zojuist een -vet- Amerikaans ontbijtje verorbert.   Dat laatste is wel "leuk" want nadat de boot de haven achter zich heeft gelaten is er...

Tien uur gisterenavond, ik rij naar huis....na de vertrouwde donderdag musicalavond, een halve avond mét een uurtje voorslapen dat wel😉. Ik rij terug door de polder, rust, weilanden,...de lucht met een waterig avondzonnetje is prachtig rood....rood...." net zo rood als de 1e chemozak "....Shit, ik doe het weer.... ik laat weer m'n gedachtes winnen en dwaal weer af naar de kanker. Even zet ik de auto stil om te kijken naar de lucht en m'n opkomende tranen de vrije hand te geven, heel even maar en dan herpak ik mezelf weer en rij door naar huis. Het hoort erbij en is ook logisch en toch wil ik het niet, niet altijd....Begin mei....een paar dagen na DE diagnose, heb ik een artikel gelezen over iemand met borstkanker en die dame had als regel: 50% is de kanker en de behandelingen eromheen...en de andere 50% dat ben ikzelf zoals ik was, zoals ik ben en straks weer zal zijn! Die uitspraak is mooi, dat is wat ik ook wil...." fifty,fifty". ..(de realiteit is ni...

Lief haar: of nou ja eigenlijk is lief niet helemaal waar. Mijn haar en ik, zijn nou eenmaal niet altijd vrienden van elkaar. Als kind mocht m'n haar nooit lang, modelletje "bloempot" voor mij als kind, vast daarom dat ik de lange lokken van m'n dochters méér dan prachtig vind. Ik kon zeuren tot ik een ons woog, maar de kapper hield het kort, vandaar dat ik tegenwoordig altijd een beetje lacherig van "bloempotmodelletjes" wordt. Als puber een keertje, recalcitrant als ik was, ochtendje lesuitval dus na een paar uur met stekels terug in de klas. Iedereen lachen maar zelf natuurlijk spijt aan het einde van de dag, vooral toen mijn vriendje, op het station, mij compleet over het hoofd zag😂 Later wou ik krullen en nam ik steevast permanent, en toen ik zelf krullen kreeg heb ik die weer wat keren weg gewenst. Vanaf het moment dat ik als meisje een vrouw begon te worden  werden mijn haar en ik een ander verhaal, Want tja, een vrouw heeft geen...

Exact drie weken nadat ik bij de huisarts zat, 2 mei om 9 uur, ging afgelopen dinsdag de eerste chemokuur van start! Chemokuur, de naam zegt het al, chemisch....dat is het zeker! De eerste zak die aangesloten wordt is een knalrood goedje, zo'n toverdrankje "hokus spokus" Voor de zekerheid krijg ik daar een ijsje bij te eten, want die rode rommel moet niet in de buurt van m'n slijmvliezen in mijn mond komen. Daarna volgen nog twee infuuszakken en na een uurtje of drie mocht ik naar huis met een gebruiksaanwijzing voor het thuisfront want ja er gaat een brok chemie mee naar huis 😏 En de volgende dag een prik in mijn buik om het beenmerg weer aan het werk te zetten om nieuwe witte bloedlichaampjes aan te maken. Gek chemische rommel & toch, toch zie ik het als een "cadeautje" onderweg naar een gezond lijf, een cadeautje waar ik niet blij mee ben maar toch krijg en nodig heb! 💪 Drie weken verder:  9 ziekenhuisafspraken, 270 km rijden van en naar het zie...

Van de verpleegkundige krijg ik alvast 8 tabletten. Maandag mag ik, voordat ik naar de afdeling kom voor alle ins&outs van de chemo (alsof ik nu ineens bij "de club" hoor) er bij de ziekenhuisapotheek nog veel meer ophalen....mmmmm het verhaaltje van de oncoloog van een uurtje geleden, ging dat echt niet over iemand anders? Dennis haalt sushi & ik bel naar de kids en onze zussen en ouders; " Ja, goed gesprek gehad met de oncoloog en goed nieuws.... ook de MRI had geen bijzonderheden.... Nou ja, nog steeds kanker, dat wel.... en ja nog steeds borst eraf, uitzaaiingen in mijn lymfe en nog steeds beginnen met de chemo...chemo, ja het worden TAC kuren, 6x in mijn lijf een infuus van een uurtje of 3 met daarin een fijne cocktail van chemische stoffen, om de drie weken dus een maand of vier"..... En de oncoloog zei ook; Ja daar ga je je heel beroerd van voelen maar dan krijg je de dag na de chemo weer een injectie voor de witte bloedlichaampjes en daar krijg je ...

Het is 11 mei 2017 (ongeveer 12 uur) Ik hang de was op & zit in de zon, en wil het liefste dat de chemo vandaag al begon! Of wacht...eigenlijk wil ik dat helemaal niet, omdat niemand nu nog iets aan mij ziet. Nu lijkt het nog steeds of het over een ander gaat, en het woord kanker niet in mijn woordenboek staat. Borstkanker, het past zo niet bij mij.... Vanmiddag komt er misschien nog veel meer bij. Straks de uitslag van de scan of er nog meer uitzaaiingen zijn te zien... Ik hoop het niet, ik weet het niet, maar toch, het kan, misschien. Vanmiddag om kwart over twee, het uur van de waarheid voor mij en mijn gezin. Maar wat het ook zal zijn, ik stap die "Intercity" in! De Intercity met bestemming: gezond!  De tussenstops zijn vast nog behoorlijk vermomd, Vermomd in chemo, borst weg of kaal Kom maar op met die tussenstops.....ik neem ze allemaal!!!  Nu zie je niks en zit ik nog "onwetend" in de zon maar ik wou het liefste dat de...

De assistente van de borstkliniek belt: U heeft twee afspraken staan; eentje woensdag om 13.00 voor een MRI van uw borsten en dan gaan we dat bespreken en de dag erna om het "markertje" in uw oksel te plaatsen en dan daarna een afspraak met de internist-oncoloog om de startdatum van uw chemo's te bepalen. Dus ik moet 3 keer naar het ziekenhuis? "assertief" ben ik meestal pas achteraf 😀😝maar in dit geval had ik direct zoiets van...dat "markertje"  (met een schietpistooltje een radio-actief dingetje op de aangetaste okselklier zetten om dat ding later weer terug te kunnen vinden ;) dat schieten ze maar direct na de MRI in mijn lijf dan hoef ik daarvoor niet extra naar Alkmaar. De assistente denkt mee en na overleg belt ze terug en kan alles toch in twee dagen! Woensdag de MRI & het markertje erachteraan en dan donderdag gaan ze mij weer bespreken & dan om 15.45 uitslag en plan van de oncoloog. De assistente legt mij nog een en ander uit en z...

En door gaan we.....Lune loopt de avondvierdaagse en onze stoere Stan is kampioen geworden met zijn voetbalteam, de toppers! We proosten, vieren feesten, feliciteren de mannen en drinken bier....bier, ik hou eigenlijk helemaal niet van bier😐....de afgelopen week hebben we zoveel wijntjes gedronken en zo vaak geproost op de goede afloop met zoveel lieve mensen, gek, ik dacht vorige week dat ik à la minute de meest gezonde levensstijl zou gaan voeren die je maar kan bedenken maar het tegendeel is waar. Ik heb de afgelopen week meer gedronken dan ooit (en alleen daardoor weet ik zeker dat ik in ieder geval wel slaap😁) Vrijdag kwam er een onverwachts een lieve dorpsgenoot & oud buurvrouw langs die 3 jaar geleden borstkanker heeft gehad, ook veel te jong, en ook een amputatie, wat fijn om met haar te kunnen praten, niet alleen over de praktische dingen (protheses moeten ook gewassen worden ;) maar ook over hoe het met de kinderen gaat en hoe je leven op zijn kop staat na de diagnose....

Heb je het gehoord, Marieke heeft borstkanker?  De dagen na 4 mei leven we in een roes , we vertellen iedereen die het maar wil horen het slechte nieuws maar ik heb nog steeds het gevoel in een "koetjes en kalfjes gesprek" te zitten: Heb je het al gehoord? Vrijdag gaan we uit eten bij de Japanner, stond al een tijdje gepland omdat Dave 50 geworden is. een gekke maar evengoed leuke avond, met wat galgenhumor heb ik me staande gehouden "Suus, ik ga mee buiten roken, kanker heb ik toch al" 😱 Ik merk dat ik er zelf ook zo wel een beetje in sta, geen idee wat mij te wachten staat en geen idee hoe ik mij de komende tijd ga voelen maar ik hou van een beetje humor en wil zo graag contact houden met iedereen. Dat staat in ook het berichtje wat we in de app naar vrienden en familie hebben gestuurd: "Wat ik graag zou willen is dat het naar ons en de kids gewoon is zoals het is, het is K^%$#T maar het is zoals het is & we gaan zoveel mogelijk gewoon doen😊 We st...

Heb je het gehoord, Marieke heeft borstkanker? .....Dat klinkt alsof ik met iemand sta te praten die dit tijdens een gezellig etentje verteld over een gezamenlijke -vage- kennis. Dan kunnen we elkaar bezorgd aankijken en zeggen hoe erg het is voor diegene en dan lekker nog een wijntje bestellen, het gaat tenslotte over een vage kennis..... Maar hoe hard is deze realiteit, het gaat niet over een vage kennis.....het gaat over mij :( 4 mei 2017 Als de radioloog zegt, het is ernstig, zowel je oksel als je borst, zakt de wereld eventjes in elkaar, ik huil, wordt draaierig en kijk Dennis aan, die kijkt net zo geschokt terug, ernstig …dat klinkt als best erg toch? Het harde schijfje wat al een tijdje in m’n rechterborst zit is vanmorgen om 8.00 op de mammografiefoto gezet en als vervolg bij de radioloog voor een echo. We willen een punctie en vier “hapjes” nemen uit je borst en cellen uit je oksel en je krijgt een verdoving…verdoving? Verdooft ben ik, hier heb ik de afg...